Hemel?

Met de hemel bedoel ik niet de bijbelse opvatting van hemel en hel waar je zogenaamd heengaat na je dood. Met de hemel bedoel ik de lucht boven ons en overal om ons heen. Het luchtledige, het vacuüm, het niets, de lege ruimte overal waar de materie in staat. De hemel is zoals ze het vroeger noemde, toen ze er ook nog daadwerkelijk betekenis aan gaven. Het is niet totale onstoffelijke leegte, het is daadwerkelijk van iets gemaakt, en het is dan ook niet het ‘niets’, maar het ‘niet zijn’. Het is de vrouwelijke helft van de kosmos, gemaakt van daadwerkelijk een soort materie. En de wetenschap komt daar nu dus ook achter, het niets is daadwerkelijk van een soort stof gemaakt, het luchtledige bestaat uit deeltjes. En ze noemen het ‘het Higgs veld’ met ‘Higgs boson’ deeltjes, die dus massa aan de materie geven. Wetenschap ziet nog steeds niet dat dit hemel veld al het gedrag van materie verklaart en unificatie geeft. Zet de hemel naast de materie en je begrijpt al het gedrag. Omdat de materie er totaal mee in verschil staat en er niet omheen kan, past het zich volledig aan. Daarom maakt het zichzelf zo klein mogelijk en beweegt als een gek en zoekt steeds een hoger en beter balans, en gaat zo de gehele evolutie door van atoom tot aan ons mensen. De erkenning van de hemel, de vrouwelijke entiteit, verklaart al het gedrag van de materie en maakt het plaatje compleet, net zoals man en vrouw op menselijk niveau ook compleet zijn en zelf in staat zijn om kinderen te krijgen. Dit maakt het Heelal een Omni-Creatief balans. Exact zoals de Taoïsten lang geleden al beweerden en voortdurend de hemel aanhalen om het gedrag en werking van alles te verklaren.