Unificatie of de verklaring van de werking van het universum blijkt niet nieuw. Je kunt het al terug vinden oude Chinese geschriften van wijsgeren zoals bij iedereen bekent, Confucius of Loa Tse. Zij beschreven al hoe alles bestaat uit het zijn en niet zijn, de materie en de hemel. En hoe je in het leven je aan het juiste midden moet houden, omdat de juiste weg dat is wat in balans is. En zij zijn er veel beter in als ik, behalve dat dat 2500 jaar geleden was en nu niemand meer ziet dat dat Taoïsme ook daadwerkelijk het model is van hoe het Heelal werkt en ik dat wel heb ontdekt. Mensen denken dat het een interessante filosofie is, maar geen wetenschap. Want de wetenschap heeft dat allang gecontroleerd, of je al de materie kunt verklaren door het in verschil te zetten met de hemel. Nee, dat ligt veel te veel voor de hand en hebben allang anderen gecontroleerd, toch? Unificatie en hoe het Heelal werkt moet reuze ingewikkeld zijn en natuurlijk ook nieuw, kan nooit een model zijn dat al oud is, anders zou de wetenschap behoorlijk voor schut komen te staan.
Maar het Taoïsme is pure wetenschap, de geometrie van het zijn, die omgeven is door het niet zijn. De wetenschap zal hier nog wel achterkomen en met stomheid geslagen worden. Het verschil is alleen dat 2500 jaar geleden er nog zoveel te ontdekken was. Ze wisten dan wel hoe het leven en het Heelal in elkaar zaten, ze wisten nog niks over bacteriën of atomen of elektriciteit. En de wetenschap die de details in dook, vergat de eenvoud aan de oppervlakte en heeft zelfs de werking van het Heelal tot iets zo hoogs opgelopen vraagstuk gemaakt, dat niemand er nog aan durft, laat staan durft te denken dat het uiteindelijk misschien wel een balans is. Totdat er dus een buitenstaander opduikt die met een onbevooroordeeld gezichtsveld zelf eens ging kijken.