Unificatie in de natuurkunde omvat de vier krachten sterke en zwakke kernkracht, elektromagnetisme en zwaartekracht. Al eeuwen zijn ze op zoek naar het antwoord maar krijgen het niet voor elkaar om iedere wet te verklaren met één dezelfde oorzaak. Hoe verklaar je zwaartekracht en magnetisme op dezelfde manier? Onmogelijk!
Dit is kwestie van ‘door de bomen het bos niet zien’. Zit je in het bos dan zie je alleen maar bomen en denkt dat dat de hele wereld is en je weet niet dat je in een bos bent. En precies zo ziet de wetenschap alleen maar materie en ziet niet dat er een grens aan zit. Ga buiten het bos staan en je ziet dat je in een bos was, ga buiten de materie staan en je ziet dat de materie maar één deel is. Het vacuüm, het luchtledige, de lege lucht zonder vaste deeltjes erin is het andere deel en het verklaart al het gedrag van de materie. Want je krijgtunificatie als je de gehele materie in verschil zet met het veld er omheen. Het verschil tussen de vaste materie en het ‘lege’ veld, is een directe polariteit die gigantische spanning veroorzaakt. De gehele massa van materie staat volledig in verschil met het veld waarin het staat. Unificatie ligt direct aan de oppervlakte recht voor onze neus, de materie staat in verschil met het ‘luchtledige’ en dit verschil zelf veroorzaakt de spanning.
Nu kun je de vier natuurkunde krachten verklaren op dezelfde manier. Te beginnen met sterke kernkracht.Want wat veroorzaakt de gigantische kracht waarmee de fundamentele deeltjes tegen elkaar staan gedrukt? Het zijn niet zelfbedachte ‘gluonen’ die de deeltjes aan elkaar ‘lijmen’, helemaal geen deeltjes die trekken of duwen. Nee, het is het feit dat de deeltjes in totaal verschil staan met het veld er omheen. Hun gehele massa staat in totaal verschil met het ‘luchtledige’, hierdoor staan ze zo gigantisch onder druk, dat ze als een waanzinnige rond schieten. Totdat ze tegen een ander deeltje met hetzelfde probleem gaan leunen, nu hebben ze een balans gevonden. Tegen elkaar leunend staan ze niet langer alleen in totaal verschil met het veld er omheen. Met zijn drieën tegen elkaar vormen ze zo het proton of het neutron.
Drie quarks die tegen elkaar leunen, of twee naar boven en één naar beneden, of twee naar beneden en één naar boven.
Ook de protonen en neutronen leunen tegen elkaar, die steeds grotere atomen vormen. Is dus geen mysterieuze kracht, sterke kernkracht. Het is heel makkelijk, de deeltjes staan totaal in verschil met de omgeving en daardoor onder gigantische spanning en daarom leunen ze tegen elkaar voor stabiliteit.
Zwakke kernkracht, het verval van atomen komt ook door de druk waaronder materie staat, omdat het met zijn gehele massa volledig in verschil staat met de achtergrond. Net zoals een appel uit elkaar spat als je hem onder genoeg druk zet, zo kunnen ook atomen vervallen omdat ze onder gigantische druk staan. Druk die dus veroorzaakt wordt, doordat de materie in verschil staat met het veld waarin het staat en dit verschil veroorzaakt de spanning.
Elektriciteit en magnetisme worden veroorzaakt doordat de druk zo groot is voor een deeltje, dat ie niet eens in zijn eigen centrum kan staan. Omdat ie volledig in verschil staat met het veld waarin ie staat, is de druk zo gigantisch, dat ie in een spagaat positie gaat staan. Of naar beneden, of naar boven.
Staat ie naar beneden, dan probeert ie terug naar boven te komen en trekt daarom alles aan, een negatieve spanning.
Staat ie naar voren, dan probeert ie terug naar beneden te komen en duwt daarom alles van zich weg, een positieve spanning.
De magnetische banen laten zien dat de materie oorspronkelijk immaterieel was, maar is samengebald tot massa. De magnetische banen zijn sporen van hoe de materie onder druk staat op zijn eigen midden, waar het verschil tussen de materie en het veld waarin het staat samenkomt. Ook hier weer wordt de spanning veroorzaakt door het verschil tussen materie en het veld er omheen.
Zwaartekracht, waarom worden kleinere objecten aangetrokken door grotere objecten?
Hoe kan het dat dingen op de grond vallen, terwijl er alleen maar lege lucht tussen zit? Ook hier komt het omdat beide objecten totaal in verschil en dus onder totale spanning staan met het veld er omheen. Een groter object neemt die spanning weg bij een kleiner object dat in de buurt komt, hij overlapt het verschil. Je kunt inderdaad zeggen dat de aarde een ‘gat’ creëert in de ruimte en dat dingen hierin vallen. Er zit dus geen lege ruimte tussen de appel en de aarde, de lege ruimte is daadwerkelijk van iets gemaakt en de materie, de appel en de aarde staan er volledig mee in verschil met hun eigen massa. Waardoor kleinere objecten op grote objecten vallen, omdat het grote het kleine zijn verschil met de omgeving overlapt.
Materie staat in verschil met het zwarte veld, dit verschil veroorzaakt spanning. Deze spanning zie je terug in sterke en zwakke kernkracht, elektromagnetisme en zwaartekracht. Universum is een polariteit.
Behalve de vier natuurkunde krachten, verklaart het ook alle andere krachten en gebeurtenissen uit de natuur, zie Unificatie Compleet.
Unificatie van de vier natuurkunde krachten krijg je door de gehele materie in verschil te zetten met het veld er omheen. De gehele massa van materie staat in totaal verschil met de hemel en dit veroorzaakt de spanning. Waaruit de hemel bestaat is niet nodig om te weten, je kunt alles invullen wat je wilt, dat de materie ermee in verschil staat is genoeg voor het begrijpen van unificatie
Wetenschap zag unificatie niet omdat het te voor de hand ligt en ze er veel te veel gewicht op hebben gelegd
Unificatie in de natuurkunde omvat de vier krachten sterke en zwakke kernkracht, elektromagnetisme en zwaartekracht. Al eeuwen zijn ze op zoek naar het antwoord maar krijgen het niet voor elkaar om iedere wet te verklaren met één dezelfde oorzaak. Hoe verklaar je zwaartekracht en magnetisme op dezelfde manier? Onmogelijk!
Dit is kwestie van ‘door de bomen het bos niet zien’. Zit je in het bos dan zie je alleen maar bomen en denkt dat dat de hele wereld is en je weet niet dat je in een bos bent. En precies zo ziet de wetenschap alleen maar materie en ziet niet dat er een grens aan zit. Ga buiten het bos staan en je ziet dat je in een bos was, ga buiten de materie staan en je ziet dat de materie maar één deel is. Het vacuüm, het luchtledige, de lege lucht zonder vaste deeltjes erin is het andere deel en het verklaart al het gedrag van de materie. Want je krijgt unificatie als je de gehele materie in verschil zet met het veld er omheen. Het verschil tussen de vaste materie en het ‘lege’ veld, is een directe polariteit die gigantische spanning veroorzaakt. De gehele massa van materie staat volledig in verschil met het veld waarin het staat. Unificatie ligt direct aan de oppervlakte recht voor onze neus, de materie staat in verschil met het ‘luchtledige’ en dit verschil zelf veroorzaakt de spanning.
Nu kun je de vier natuurkunde krachten verklaren op dezelfde manier. Te beginnen met sterke kernkracht.
Want wat veroorzaakt de gigantische kracht waarmee de fundamentele deeltjes tegen elkaar staan gedrukt? Het zijn niet zelfbedachte ‘gluonen’ die de deeltjes aan elkaar ‘lijmen’, helemaal geen deeltjes die trekken of duwen. Nee, het is het feit dat de deeltjes in totaal verschil staan met het veld er omheen. Hun gehele massa staat in totaal verschil met het ‘luchtledige’, hierdoor staan ze zo gigantisch onder druk, dat ze als een waanzinnige rond schieten. Totdat ze tegen een ander deeltje met hetzelfde probleem gaan leunen, nu hebben ze een balans gevonden. Tegen elkaar leunend staan ze niet langer alleen in totaal verschil met het veld er omheen. Met zijn drieën tegen elkaar vormen ze zo het proton of het neutron.
